kura jedwabnista

Kury jadwabiste to wyjątkowa rasa kur domowych. Samice zachowują naturalny instynkt kwoczenia, więc w zoo są wykorzystywane jako matki zastępcze w hodowli niektórych gatunków bażantów, kuropatw, a nawet kaczek. Odchowy odbywają się na zapleczu zoo. Obecnie w ekspozcji Na Farmie można obserwować kury jedwabiste odchowujące własne pisklęta.

Kury jedwabniste są wykorzystywane przez opiekunów jako matki zastępcze w przypadku rzadkich gatunków bażantów, gdy samica ma problemy z wysiadywaniem jaj. Opcja ta jest lepsza niż w przypadku inkubacji jaj w sztucznej wylęgarni. Po wykluciu kura pisklęta dogrzewa, prowadzi i otacza opieką. Rasa Japonka zachowuje się podobnie. Ich silny instynkt macierzyński wykorzystujemy w zoo do odchowu piskląt już drugi rok. W zeszłym roku po raz pierwszy w ten sposób zostały odchowane pisklęta zagrożonego bażanta himalajskiego (Catreus wallichii) ponieważ samica bażanta nie zasiadła do lęgu. W tym roku kurki opiekują się pisklętami wymarłego na wolności gołębiaka kasztanowatego (Zenaida graysoni). 

Kura jedwabista jest niezwykła nie tylko ze względu na swą opiekuńczość nad pisklętami (swymi i inych gatunków, które wysiedziała), ale także ze względu na swój wygląd. Jej puszyste pióra bez haczyków przypominają bardziej niż upierzenie ptaka, futerko ssaka. Pióra bywają białe, czarne, cętkowane lub brązowe. Rasa ta prawdopodobnie pochodzi z Chin. Kiedy ta „futrzasta kura” pojawiła się w Europie, to nawet uważano ją za krzyżówkę kury z królikiem.
Właśnie teraz można zobaczyć tę interesującą rasę w stajni na ekspozycji Na farmie, gdzie samica kury jedwabistej będzie się przez kilka tygodni opiekowała trójką własnych piskląt, zanim się usamodzielnią.

Zoo Ostrava hoduje w sumie 10 gatunków bażantów, z których połowa należy do gatunków zagrożonych wyginięciem, a ogród zoologiczny jest zaangażowany w międzynarodowe programy hodowli na rzecz ratowania tych gatunków. Odchów przez matkę zastępczą jest zdecydowanie bardziej korzystny dla piskląt niż odchów sztuczny. Zwiększa to również prawdopodobieństwo, że samice odchowane w ten sposób zachowają swój naturalny instynkt macierzyński do wysiadywania lęgu i opieki nad własnymi młodymi. Szczególnie w przypadku rzadkich i zagrożonych gatunków, naturalny odchów ma ogromne znaczenie dla utrzymania zdrowej i żywotnej populacji rezerwatowej pod opieką człowieka.

Powrót do aktualności