Pawilon prezentujący różnorodność amazońskiego lasu deszczowego został ponownie otwarty po około rocznej przerwie. Zamieszkują go przedstawiciele różnych grup zwierząt - od pajęczaków po ryby, płazy i naczelne.

Pawilon Mała Amazonia został otwarty w 2009 roku. Po 15 latach funkcjonowania musiał zostać zamknięty na niemal rok ze względu na stan dachu. Następnie przeprowadzono dalsze remonty i renowacje wnętrz. Nową szatę zyskały sztuczne skały, klimatyzacja, wyposażenie poszczególnych ekspozycji oraz nasadzenia roślin, które jeszcze dokładniej imitują południowoamerykański las deszczowy.

Mieszkańcy Małej Amazonii

Pawilon oferuje wgląd w różnorodność amazońskiego lasu deszczowego, który tętni ogromną różnorodnością życia. Stosunkowo niewielka ekspozycja jest domem dla przedstawicieli różnych grup zwierząt - od pajęczaków po ryby, płazy i naczelne. Można tu zobaczyć duże pajaki ptaszniki, roślinożerne piranie, żaby strzałkowe i malutkie małpy tamaryny białoczube.

Tamaryna białoczuba (Oedipomidas oedipus) - niewielka małpa zawdzięczająca swą nazwę charakterystycznej kępce białych włosów na czubku głowy - występuje na bardzo ograniczonym obszarze w Kolumbii. Należy do grupy tak zwanych małp szponiastych - opuszki palców są chronione paznokciami przypominającymi pazury (z wyjątkiem dużego palca). Na Czerwonej Liście Gatunków Zagrożonych IUCN znajduje się jako gatunek krytycznie zagrożony. Szacuje się, że na wolności żyje około 2000 dorosłych osobników, a jeszcze znacznie mniej jest trzymanych pod opieką człowieka. Największym zagrożeniem dla tych naczelnych jest utrata ich naturalnych siedlisk (przekształcanie lasów w pola uprawne, budowa elektrowni wodnych). Żyją w grupach, w których rozmnaża się tylko dominująca para. W ostrawskiej Małej Amazonii można zaobserwować grupę 3 samców.

Drzewołazy - w pawilonie można zobaczyć dwa gatunki niewielkich, jaskrawo ubarwionych żab należących do grupy tzw. żab strzałkowych - drzewołaza błękitnego (Dendrobates tinctorius f. azureus) i liściołaza żółtego (Phyllobates terribilis). Ich jaskraw kolory mają znaczenie ostrzegawcze. Drzewołazy znane są ze swojej jadowitości. Było to wykorzystywane przez rdzennych mieszkańców, którzy używali ich jadu do zatruwania strzał. Jad zyskują pożerając trujące mrówki, stonogi czy roztocze. Jednak pod opieką człowieka żaby dzięki zmienionej diecie tracą swój jad.

Gigantyczne pająki są reprezentowane przez dwa gatunki ptaszników, bardzo starożytną grupę bezkręgowców znanych z okresu karbońskiego (250-300 milionów lat temu, o czym świadczą znaleziska kopalne). W tym czasie przodkowie dzisiejszych pająków osiągali wielkość do 60 cm! Dzisiejsze gatunki są zaledwie o połowę mniejsze. Ich pożywienie stanowią głównie owady, ale większe pająki zjadają również mniejsze kręgowce, takie jak gryzonie, ptaki, jaszczurki itp. W ostrawskim zoo żyją ptasznik Megaphobema robustum i ptasznik białokolanowy (Acanthoscurria geniculata).

Duże pająki są reprezentowane przez dwa gatunki ptaszników, bardzo starożytną grupę bezkręgowców znanych z okresu karbońskiego (250-300 milionów lat temu, o czym świadczą znaleziska kopalne). W tym czasie przodkowie dzisiejszych pająków osiągali wielkość do 60 cm! Dzisiejsze gatunki są zaledwie o połowę mniejsze. Ich pożywienie stanowią głównie owady, ale większe pająki zjadają również mniejsze kręgowce, takie jak gryzonie, ptaki, jaszczurki itp. W ostrawskim zoo żyją gekon pręgowany (Megaphobema robustum) i gekon paciorkowy (Acanthoscurria geniculata).

Całość dopełniają dwa zbiorniki z amazońskimi rybami, prezentujące dwa z trzech rodzajów dopływów Amazonki. Otwarty zbiornik o nazwie Rio Xingu reprezentuje rzekę o czystej wodzie, a akwarium o pojemności prawie 6000 litrów o nazwie Czarne wody Rio Negra przedstawia rzekę o ciemej wodzie.

Powrót do aktualności